Aan de voorkant van de bovenarm bevindt zich de bicepsspier. Deze spier heeft in schouder twee aanhechtingspunten: de korte bicepspees en de lange bicepspees. In de onderarm, net voorbij het ellebooggewricht, zit de pees vast aan het spaakbeen. Klachten van deze pees kan het beeld geven van een:
De verschillende bicepsklachten hebben verschillende oorzaken:
Wrijving van de bicepspees kan een ontsteking veroorzaken. Deze ontsteking is vaak een onderdeel van een overbelasting van de pees.
Distale bicepspees ruptuur
De distale bicepspees kan afscheuren wanneer er kracht op komt te staan. Bijvoorbeeld bij het optillen van zware voorwerpen of bij het maken van een plotselinge beweging. Meestal voelt men een knap wanneer de bicepspees scheurt en ontstaat er een bloeduitstorting. De vorm van de arm is tevens veranderd, de zwelling van de spier zit meer richting de schouder dan voordat de pees scheurde.
Biceptendinopathie en een distale bicepspees ruptuur komt vooral voor bij 40-plussers. Ze komen vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.
Bicepstendinopathie kan zich uiten door pijn in de onderarm met tillen en draaien. Het optillen van de arm is pijnlijk, evenals het aanspannen van de bicepsspier. Bij een distale bicepspees ruptuur voelt men een knap wanneer de bicepspees scheurt en ontstaat er een bloeduitstorting. De vorm van de arm is tevens veranderd, de zwelling van de spier zit meer richting de schouder dan voordat de pees scheurde.
Patiënten met elleboogklachten worden gezien op ons elleboogspreekuur. Op de dag van het polibezoek zal er eerst een röntgenfoto van de aangedane elleboog worden gemaakt als deze nog niet (recent) gemaakt is. Vervolgens wordt u eerst gezien door één van onze orthopedisch chirurgen gespecialiseerd in elleboogletsels.
Bicepsklachten kenmerken zich bij lichamelijk onderzoek door pijn bij buigen van de elleboog of roteren van de onderarm. Bij een gescheurde pees kan deze met lichamelijk onderzoek niet goed gevoeld en aangehaakt worden. Tevens is vaak een bloeduitstorting te zien en is de vorm van de arm veranderd. Op de röntgenfoto’s is meestal niets te zien. Bij twijfel over de diagnose wordt een echo of een MRI van de elleboog gemaakt.
