Na de finish stappen de teamleden in de bus. Laurens onderzoekt ze een voor een om te kijken hoe het met ze gaat en eventuele valwonden te verzorgen. “Helaas is dat een realiteit van de sport. Bardet bleek inderdaad een hersenschudding te hebben. Ik heb hem bij aankomst in de bus onderzocht en daarna direct een behandelplan opgesteld om hem zo goed mogelijk te laten herstellen. Bij een hersenschudding moet je direct spijkers met koppen slaan. De eerste 48 uur zijn essentieel voor het herstel op de lange termijn. Voor Bardet betekende dat het einde van de Tour, helaas.”
Drie weken dag na dag urenlang tot het uiterste gaan is een flinke aanslag op de gezondheid en spieren van de renners. Laurens: “Je probeert de optimale omstandigheden te creëren voor iedereen persoonlijk. Je maakt een behandelplan op basis van het moment, als iemand door die dagenlange belasting bepaalde klachten krijgt. Zo rijdt de renner de race op de meest verantwoorde manier.”
Omdat dit topsport is, gaat Laurens voor iedere procent winst. “Als het goed gaat hebben ze me niet elke dag nodig. Als het minder gaat, moet ik zo snel mogelijk met de beste oplossing komen. Daarom heb ik nauw contact met orthopeden, fysiotherapeuten en andere specialisten. Tijdens zo’n tour spreek ik mijn hele netwerk aan. Als ik even een tweede paar ogen nodig heb, bel ik mijn vrouw. Die is huisarts.”
Daarnaast is hij zelf ook ‘huisarts’ voor het hele team. “Stafleden kunnen ook ergens last van krijgen: bijvoorbeeld huiduitslag of last van de darmen. Dan ben ik ook het aanspreekpunt.”
Los van vrije momenten om het allemaal op zich in te laten werken, krijgt Laurens minder mee van de hele sfeer en hype rond de Tour dan de kijker thuis. “De beleving op televisie is totaal anders dan voor ons. Tijdens de race krijg ik vaak appjes van vrienden en familie die me succes wensen of ‘Geniet ervan’ schrijven. Maar ik ben van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat met de renners en het verloop van de race bezig. We zitten vaak pas rond tien uur ‘s avonds aan het avondeten. Daarna ga je naar bed. En dat doe je drie weken lang. Dat is voor ons een zware etappe.”
